Miley Cyrus’un yeni albümü Endless Summer Vacation, Los Angeles’a ve hiç kimseye ihtiyaç duymadan kendine yetebilmeye dair yazılmış bir manifesto. Hatta bu albümü heteronormatif beklentilerin bir reddi olarak görmek bile mümkün.
Doğrusu yeni dünyanın pop ikonları 80’lerde ya da 90’larda kalmış, naftalin kokmaya başlamış ve modası geçmiş muhafazakar isimlerden bu açıdan ayrılıyorlar.
LGBTi damarları kuvvetli ve cinsel rolleri de çiğniyorlar. Bu bağlamda Miley Cyrus da Billie Eilish’e benziyor. Bir panseksüel olan Miley, Liam Hemsworth ile boşandıktan sonra yaşadığı evliliği bir kabusa benzetmişti.
Yeni albüm sürecinde de kendisini yeniden inşa ettiğini ve kabuslarından kurtulmaya çalıştığını görüyoruz.
Açıkçası bir önceki albüm Plastic Hearts, Miley’nin mezzo-soprano vokalini ön plana çıkartan heyecan verici bir albümdü. Endless Summer Vacation’da da benzer bir durum var ve Miley’nin güçlü pop vokali yine ışıldıyor.
Bu albümle birlikte Miley’nin bir söz yazarı olarak büyüdüğünü de görüyoruz. Belli ki kendisini daha özgür ve bağımsız hissediyor. O yüzden yeni albüme sinen bir çok yönlülük, tür avcılığı ve olgunluk da var.